widzenie w kosmosie1

widzenie w kosmosie2

widzenie w kosmosie3

Sponsor artykułu:

Firma Carl Zeiss, założona w 1846 roku w Jenie. Od samego początku firma stawiała na jakość i nowoczesną technologię dzięki czemu zdobyła pozycje niepodważalnego lidera branży optycznej.

Strona internetowa
Zadaj pytanie

Z badań przeprowadzonych przez NASA wykazano, iż długotrwałe przebywanie w przestrzeni kosmicznej może wywołać zmiany w układzie wzrokowym astronautów, które mogą utrzymywać się przez długi czas po powrocie na ziemię. Poddano badaniom około siedmiu astronautów w wieku około pięćdziesięciu lat, którzy spędzili co najmniej sześć miesięcy w kosmosie. Wszyscy badani kosmonauci zauważyli występujące u siebie pogorszenie widzenia zarówno w bliskiej odległości jak i w dali, które pojawiało się po miesiącu przebywania w kosmosie i utrzymywało się około sześć miesięcy po powrocie na ziemię. Badania wykazały jedną lub więcej zmian w tkankach, płynach, nerwach lub innych strukturach położonych w tylnej części oka. Było to np. spłaszczenie tylnej części oka czy fałdy naczyniówki. Przyczyną zaburzeń prawdopodobnie jest zwiększenia ciśnienia płynu mózgowo- rdzeniowego oraz nadmierna ilość płynu wokół nerwu wzrokowego. W warunkach stanu nieważkości zwiększa sie produkcja płynów organicznych co widać między innymi na twarzy, która staje się bardziej obrzęknięta. Jeżeli ciało produkuje więcej płynu mózgowo- rdzeniowego rośnie ciśnienie wewnątrz organizmu i wzrok się zmienia. Nie ma pewności czy zmiana wzroku jest spowodowana mikrograwitacją, stresem czy też z powodu większej produkcji płynu mózgowo-rdzeniowego. Należy mieć nadzieję, że naukowcy znajdą rozwiązania umożliwiające bezpieczne przebywanie w kosmosie. Bo któż z nas nie marzy o locie w kosmos?